Zoals een baasje gaat lijken op zijn hond, vertoon ik steeds meer overeenkomsten met de uiterlijke verschijningsvorm van het corona-virus. Als ik me buiten de grenzen van ons huis begeef, trek ik mijn mentale sumoworstelaarspak aan en rol als een bol met tentakels van anderhalve meter (mét wegduwhandje op het uiteinde) achter mijn supermarktkarretje aan. Bij sommige mede-coronabollen staan de tentakels wat gevoeliger afgesteld dan de mijne en wordt bestraffend geblikt of grauwend gesnauwd. Maar ik ben een coronabol, dus niet zomaar van de wijs te brengen en rol stug door. Tot ik in de rij, op afstand, sta te wachten om af te rekenen en mijn pak ineens wordt lek geprikt en ik verschrompel tot een schriel, naakt kippetje.
Ik word een jaar of tien teruggeflitst in de tijd en ben ineens in Oostenrijk waar ik op wintersportvakantie was met mijn nichtje en een vriendin van haar. Na een dag hard skiën hadden we bedacht dat we onszelf wel mochten trakteren op een saunabezoek. Bij het inchecken had de baliemedewerker de sauna van harte aanbevolen, dus op slippertjes en in joggingpak ging ik met de meiden op zoek. In de kleedruimte zagen we nog wat kleding hangen, dus we zouden niet alleen zijn. We deden de houten deur open en zagen vier rood aangelopen jongemannen. Tot zover geen verrassing; het was tenslotte een gemengde sauna. Maar toen wij gedrieën binnenkwamen en zij wat opschoven om ruimte te maken, keken we tegen vier enorme zwembroeken aan. Van bloot transformeerde ik naar naakt, wensend dat ik het lef had om die gasten te wijzen op de (un)dresscode van de sauna.
Vóór mij in de rij staan een man en een vrouw, beiden met een kar vol boodschappen en beiden met chirurgische handschoenen aan en een mondkapje voor. Wat weten zij dat ik niet weet? De karretjes zijn toch gedesinfecteerd en mondkapjes hebben bij anderhalve meter toch geen meerwaarde? Tenzij…zij ziek zijn! Ook nu voel ik me van bloot verschieten naar naakt. Mijn coronapak blijkt ineens onvoldoende bescherming te bieden. Ontdaan loop ik met mijn boodschappen terug naar mijn fiets. Zou ik nou de volgende keer ook mijn outfit moeten aanpassen om me minder naakt te voelen? Gedrag uit het verleden schijnt een goede voorspeller te zijn voor gedrag in de toekomst. Ik ben niet meer naar die sauna in Oostenrijk geweest. En niet omdat ik geen badpak bij me had. Maar hoe lang houd ik het vol zonder eten??
4 Comments