Op het terras van Bar Nazionale in ons Italiaanse dorp, is het gezellig druk. Zonder ook maar een woord te horen van de conversaties die gaande zijn bij naburige tafeltjes, kan je zien wie de Italianen zijn en wie de toeristen. De Italianen benadrukken hun zinnen met wijdse armgebaren (zelfs als ze in hun eentje aan tafel zitten en in gesprek zijn met hun telefoon), …
Hoe komt het toch dat we maar zelden tevreden zijn met onze leeftijd? Ik herinner me de vijftiende verjaardag van een van mijn nichtjes. Stralend deed ze voordeur open en begroette ons met een jubelend: ‘Volgend jaar ben ik zestien!!’ Van mezelf weet ik dat ik als meisje van een jaar of zes tijdens boswandelingen steevast aan de randen van het pad ging lopen. Dan …
‘Nou, ben je daar niet rijkelijk laat mee?’, hoor ik je denken. Klopt. Volgens de etiquette mag je elkaar tot en met Drie Koningen (6 januari) alle goeds toewensen voor het nieuwe jaar en daarna moet het klaar zijn. Maar dat is misschien een wat bekrompen idee. Afgelopen week zat ik op een avond samen met een vriendin aan de wijn, toen we buiten allemaal …
Het is een donkere, grijze ochtend. De regen komt met bakken naar beneden en de rood kleurende amberboom doet daar nog een schepje bovenop door zich gestaag te ontdoen van zijn blaadjes. Zelfs met een extra vest krijg ik het maar niet warm, terwijl de thermostaat aangeeft dat ik niet moet piepen. Er is niets wat mijn aandacht vangen kan vanochtend. Een algehele lusteloosheid heeft …
Het was in de zomer van 1980. Ik had net mijn eindexamen VWO gedaan en werkte in het plaatselijke verzorgingshuis om mijn vakantie bij elkaar te verdienen. Het jaar daarvoor had ik dat voor het eerst gedaan en was als schoonmaakhulp ingezet. Aan het eind van die eerste zomer werd ik bij het hoofd van de huishouding geroepen. Er hadden haar wat klachten bereikt. Zo …
Ik ben op mijn vestje gespuugd door een gastje van een jaar of veertien. Hij liep met een groepje vrienden in het winkelcentrum waar ik ook aan het winkelen was terwijl ik door zijn kluitje matties heen liep. Het deed me meteen denken aan de keer dat ik nog bij Randstad Uitzendbureau werkte en ik een uitzendkracht opving die net was ontslagen. Hij had de …
Ik ben Corine (Wielenga) en ik ben het gezicht achter Invorm. Als coach weet ik een open en veilige omgeving voor mijn cliënten te creëren. Doordat ik in staat ben zaken met een zekere lichtheid te benaderen, durven mensen makkelijk ook zwaardere thema’s met mij te bespreken. Vaak werk ik vanuit mijn eigen kantoor in Voorburg (op 2 minuten lopen van het RandstadRail-station Leidschendam-Voorburg), maar voer ook wel wandelend mijn coachgesprekken.
Sinds een aantal jaar schrijf ik; november 2023 is mijn debuutroman 'Ruimte voor rafels' verschenen.
