Zoals een baasje gaat lijken op zijn hond, vertoon ik steeds meer overeenkomsten met de uiterlijke verschijningsvorm van het corona-virus. Als ik me buiten de grenzen van ons huis begeef, trek ik mijn mentale sumoworstelaarspak aan en rol als een bol met tentakels van anderhalve meter (mét wegduwhandje op het uiteinde) achter mijn supermarktkarretje aan. Bij sommige mede-coronabollen staan de tentakels wat gevoeliger afgesteld dan …