Denken en doen
Na zo’n zeven jaar bij een ministerie te hebben gewerkt –mijn eerste baan na mijn studie- was ik toe aan een nieuwe stap. Best lastig: ik voelde me thuis bij het ministerie. Ik kon het prima vinden met mijn collega’s, kende de weg en had ook voldoende mogelijkheden om door te groeien. Maar echt spannend vond ik het niet meer. Ik merkte dat ik steeds vaker ging nadenken over de vraag wat een goede vervolgstap zou zijn in mijn carrière. Best vermoeiend, dat gepieker. Tijd voor een coach.
Na een oriënterend gesprek met Corine zijn we aan de slag gegaan. Corine stelde vragen en gaf opdrachten, ik werd aan het denken gezet. Bijvoorbeeld over het antwoord op de vraag welke onderdelen van mijn werk ik best wel zou kunnen missen en welke ik graag zou willen meenemen naar de toekomst. Het bleef niet bij denken alleen: ik ging –onder begeleiding- op onderzoek naar functies en opleidingen die bij me zouden passen. Zo werd duidelijk dat ik graag weer zou gaan studeren, en dan een opleiding in een heel andere richting dan ik in eerste instantie heb afgerond.
Uiteindelijk heb ik er niet voor gekozen om aan een opleiding te beginnen, maar heb ik wel een baan gevonden die prima bij me past en me veel meer voldoening geeft dan mijn werk bij het ministerie. Wie weet ga ik in de toekomst toch nog beginnen aan een studie, maar het hoeft niet. En dat is meteen wat ik vooral aan coaching heb gehad: ik pieker niet meer over mijn loopbaan, weet beter wat ik wil én wat ik niet wil en zit nu gevoelsmatig op de juiste weg!
Sven
