‘Waarom bél je haar niet even?’, vraagt mijn moeder. Ik ben bij haar op bezoek, maar ben verwikkeld geraakt in een drukke app-wisseling met een vriendin. ‘Bellen?’, zeg ik met de wrevel in mijn stem die zo typerend is in een conversatie tussen moeders en dochters. ‘Ja, daar is zo’n ding toch voor?’ Ik rol met mijn ogen en blijf vinnig doortikken. Als de vriendin …
Voor de derde keer deze ochtend loop ik scheldend en met grote gebaren de tuin in richting de vijver. Nuffig en oprecht verbaasd word ik aangekeken door de reiger die ik al eerder aan de rand van de vijver betrapte. Hij is op jacht naar mijn goudvissen die zich de hele zomer vet en vol hebben gegeten om straks de winter weer een beetje heelhuids …
Ik was ooit bij de afscheidsreceptie van een collega die zijn carrière elders voort ging zetten. Hij had gewerkt als beleidsambtenaar bij het ministerie van SZW en ging nu een hele nieuwe kant op, buiten de overheid. Zijn vrouw en twee dochtertjes waren bij het afscheid aanwezig. Op een gegeven moment hoorde ik iemand aan zijn dochtertje van een jaar of zes vragen: ‘Weet jij …
Op een nogal frisse zomerse zaterdagochtend stond ik bij de halte te wachten op de tram. Even verderop zaten twee jongens van een jaar of veertien op een bankje; de ene wat bol, een comfortabele hoodie om zijn buikvetjes, een spijkerbroek van onbestemde kleur, afgetrapte gympen, een warrig bosje haar en de ander schriel met een kort dun jasje waaronder een rood poloshirt te zien …
Wie zichzelf (nog beter) wil leren kennen, neme een tuin op afstand. Eentje in Italië bijvoorbeeld, waar je niet al te vaak komt en waar het groen er lustig op los woekert als je weg bent. Ik ontdekte op die manier dat ik een meer dan gewillig slachtoffer ben van beloftes over ‘snel en makkelijk’ waar het onkruidverwijdering betreft. Bijvoorbeeld voor tuinhandschoenen met versterkt wijsvingerstuk …
Hoe vaak ik deze week al niet vergeten ben om perssinaasappels te kopen is bijna niet meer bij te houden. Al vier dagen staan ze op mijn lijstje, maar ze zitten niet in mijn tas als ik thuis kom. Er zijn allemaal handige mannen aan het werk om ons huis op te knappen en die wil ik graag tevreden en gezond de ladders op hebben. …
Ik ben Corine (Wielenga) en ik ben het gezicht achter Invorm. Als coach weet ik een open en veilige omgeving voor mijn cliënten te creëren. Doordat ik in staat ben zaken met een zekere lichtheid te benaderen, durven mensen makkelijk ook zwaardere thema’s met mij te bespreken. Vaak werk ik vanuit mijn eigen kantoor in Voorburg (op 2 minuten lopen van het RandstadRail-station Leidschendam-Voorburg), maar voer ook wel wandelend mijn coachgesprekken.
Sinds een aantal jaar schrijf ik; november 2023 is mijn debuutroman 'Ruimte voor rafels' verschenen.
