Koudwatervrees
Het is bevrijdingsdag. Mijn geliefde en ik hebben afgesproken om met vrienden in het Rijksmuseum naar de tentoonstelling ‘Late Rembrandt’ te gaan. We hebben via de website kaartjes gekocht en lopen dus gniffelend langs de rij mensen die buiten staat te wachten omdat ze nog geen kaartje hebben. Alle vier hebben we het appje van het museum gedownload waarop de tour langs de schilderijen te vinden is: ons kan niets meer gebeuren! Ja, natuurlijk hebben we mensen gesproken die al geweest zijn en het wel druk vonden. En natuurlijk hebben we kunnen lezen dat de directeur van het museum Pijbes ons aanraadt om zelf een Rembrandt te kopen als we willen mijmeren voor een schilderij, maar dat zal allemaal wel loslopen. Denken we.
Het zijn er te veel
Totdat we aankomen in de eerste zaal waar een aantal zelfportretten van Rembrandt te zien is. Tenminste, dat lees ik op de begeleidende tekst op een van de wanden. We zijn een vrij kleine zaal ingelopen waar ik op een muur van mensen stuit. Het is er naast klein ook vrij donker en ik voel mijn lichaam terugdeinzen. Een van de suppoosten ziet de ontreddering op mijn gezicht en zegt: “Je hoeft niet deze volgorde aan te houden hoor. Je kunt ook een schilderij zoeken waar weinig mensen voor staan en op die manier een beetje rondkijken.” Een goed advies, maar nog steeds een klus, want waar vind ik een schilderij met minder mensen ervoor? Nadat ik me door de menigte van zaal 1 heb gewrongen, zie ik in een van de volgende zalen inderdaad een vrije vierkante meter voor een schilderij. En als ik daar sta word ik bevangen door het meesterschap van Rembrandt. Wat ‘mellower’ dan daarvoor verplaats ik me op die manier door de zaal. Ik probeer legere plekken te spotten en me een beetje te voegen naar de traag bewegende massa.
Zwemmen in koud water
Op een gegeven moment kom ik een van mijn vrienden tegen. “Lukt het een beetje?”, vraagt hij. Ik vertel dat het soms gaat, maar dat ik me op andere momenten erg overmand voel door de mensenmassa. “Ja”, zegt hij, “het is net als zwemmen in koud water. Op een gegeven moment ben je wel door, maar je blijft het koude water de hele tijd voelen.” Ik vind het een prachtige metafoor. En me meer bewust van het feit dat het koude water niet warm zal worden, dobber ik naar een volgende open plek.
3 Comments