Help! De kunst van het vragen.

Help! De kunst van het vragen.

 

Ik heb hulp in de aanbieding. Hulp in de vorm van 5 gratis coachtrajecten. Maar je moet er wél om komen vragen.

Ik doe het wel alleen

Toen ik vorige week aan het borrelen was met een van mijn vriendinnen, vertelde ze me dat ze het weekend ervoor in haar eentje haar huiskamer had geschilderd. Het was een enorme klus geweest die veel langer had geduurd dan ze had gedacht. Het was saai, zwaar en eenzaam geweest. ‘Waarom heb je me dan niet gebeld?’, vroeg ik. Ze had er wel over gedacht om te bellen, maar had bedacht dat ik het veel te druk had, er net een schilderklus ergens anders op had zitten, eigenlijk vast niet van schilderen hield, wel wat beters te doen had in mijn weekend, etc. etc. Ik vond het echt heel jammer, want ik had het niet te druk gehad, door die recente schilderklus was ik in topvorm, ik hield van schilderen (vooral bij anderen) en een weekend samen met een vriendin iets doen vind ik toevallig heel gezellig. En misschien het allerbelangrijkste: ik had het fijn gevonden om haar te helpen! Door mij niet te bellen, had ze mij die kans onthouden…

Waarom ik het zo lastig vind om hulp te vragen

Niet dat ik er nou zo’n ster in ben om hulp te vragen. En ik vroeg me af wat dat toch zo moeilijk maakt? Vind ik het uiteindelijk stoerder om te zeggen dat ik het allemaal in m’n eentje heb opgeknapt? Vind ik het lastig om me afhankelijk te voelen van anderen? Dat ik ‘het’ (wat dan ook) ondertussen toch eigenlijk wel eens zou moeten kunnen en schaam ik me dus voor mijn vraag om hulp? Of zit het in de overtuiging dat een ander wel wat beters te doen heeft dan mij te helpen en ik mezelf daarmee tot slachtoffer bombardeer?

Mensen vinden het leuk om een ander te helpen….

En dat terwijl ik toch hele goede ervaringen heb met vragen om hulp. Toen ik 10 jaar geleden mijn bedrijf begon, was het een zoektocht hoe ik alles vorm zou geven, waarin ik me zou gaan specialiseren, hoe mijn bedrijf zou gaan heten. Ik heb toen heel veel mensen uit mijn netwerk benaderd met de vraag of ze me konden helpen. De een vroeg ik om mij kritisch te bevragen op mijn vorige werkervaring om zo beter zicht te krijgen op waar mijn niche als coach ligt. De ander vroeg ik naar zijn/haar ervaringen met boekhoudprogramma’s voor zzp’ers, de volgende om de teksten voor mijn website te lezen en van commentaar te voorzien. Van niemand kreeg ik nul op het rekest. Iedereen vond het leuk om me te helpen en wilde graag tijd voor me maken. Dat kwam misschien ook omdat ik de ander om iets vroeg wat hij/zij ook te geven had. Een dyslectische vriend vroeg ik niet om mijn teksten op typefouten na te kijken, maar hij wilde me wel helpen met het installeren van software op mijn computer.

….als je ze tenminste om iets vraagt wat ze kunnen geven!

En daar ligt volgens mij een belangrijk deel van de oplossing. Als je op zoek bent naar een nieuwe baan, is de meest verschrikkelijke vraag die je iemand kan stellen: ‘Heb jij misschien een baan voor mij?’ Negen van de tien keer zal de persoon in kwestie niet eens in de positie zijn om een baan te vergeven. En als dat wel het geval is, breng je iemand ook in een lastige situatie: hij moet a la minute besluiten of hij jou die baan dan ook aan wil bieden. Maar je kunt wél vragen of iemand tijd wil vrij maken om iets te vertellen over de branche waar hij/zij in zit, wat de nieuwste ontwikkelingen zijn en waar jij als sollicitant in die branche rekening mee zou kunnen houden. Want daarmee helpt iemand jou verder en dat vinden mensen leuk!

Ik heb hulp in de aanbieding. Durf jij er om te vragen?

Ik heb vorig jaar een aantal mensen een gratis coachtraject gegeven omdat hun werkgever dat niet kon vergoeden of omdat ze geen werkgever (meer) hadden. Het zijn hele geslaagde trajecten geworden! Ik heb ze kunnen helpen bij vragen rondom hun loopbaan en door hen heb ik mij weer verbreed in mijn coaching. Je kunt wat reviews lezen op mijn website. Het is me zo goed bevallen dat ik dit jaar opnieuw 5 gratis trajecten wil aanbieden. Dus: heb je hulp nodig van een (loopbaan)coach maar heb je niet de financiële middelen om dat betalen? Stuur me uiterlijk 15 oktober een mail waarin je omschrijft wie je bent en wat je graag met de coaching wilt bereiken. Ik maak een keuze uit de aanmeldingen en laat je voor eind oktober weten of ik je uitnodig voor een intake gesprek.

 

 

Help! De kunst van het vragen.
Geschreven door

1 Comment