Het is woensdagochtend tien uur en ik heb nog vijftien minuten stuk te slaan in de stad voordat mijn time slot bij de laptopreparateur ingaat. Naast de gebruikelijke aanbevelingen over het maken van een back-up en het thuislaten van snoeren en hoezen, heb ik een hele lijst instructies voor deze afspraak gekregen: Kom op tijd (dus niet te vroeg, maar ook niet te laat)! Neem …
Weemoedig loop ik vanochtend dauwtrappend door het Westbroekpark richting ‘de grote boom’ voor mijn Tai chi-les. Ik herinner me de euforie van de eerste les in de buitenlucht na de lockdown. Zo anders is dat vanochtend. Na de persconferentie van gisterenavond lijkt er voorlopig een streep getrokken door de lessen. Het zat er aan te komen. ‘Wie niet horen wil, moet voelen’, zou mijn oma …
We schrijven begin juli 2020. Plaats van handeling: de heuvels van de Langhe, een streek in het noordwesten van Italië. Het eerste weekend van maart vluchtten we hier weg toen de seinen door de Italiaanse overheid op rood werden gezet. Maar nu de kaart van Europa weer grotendeels geel kleurt, durven we het weer aan om te gaan. Ik kan een blog vullen over het …
Ik wist het niet. Echt, ik had me niet gerealiseerd dat ik mijn Chi Kung-lessen zo had gemist. Ik had tenslotte bijna dagelijks een filmpje toegestuurd gekregen van mees Mark en had zo de afgelopen weken dagelijks mijn Chi Kung-skills kunnen trainen. Niet dat ik dat dagelijks deed – er waren dagen dat ik er niet aan dacht, dagen dat ik excuses verzon om het …
Zoals een baasje gaat lijken op zijn hond, vertoon ik steeds meer overeenkomsten met de uiterlijke verschijningsvorm van het corona-virus. Als ik me buiten de grenzen van ons huis begeef, trek ik mijn mentale sumoworstelaarspak aan en rol als een bol met tentakels van anderhalve meter (mét wegduwhandje op het uiteinde) achter mijn supermarktkarretje aan. Bij sommige mede-coronabollen staan de tentakels wat gevoeliger afgesteld dan …
Ik neem je even drie weken mee terug in de tijd. Ik had plannen gesmeed voor ons voorjaarsbezoek aan Italië. Geen betere tijd om bomen te zagen, prikstruiken met de grond gelijk te maken en te genieten van het zonnetje op onze Piemontese heuvel – inderdaad ja, Noord(west)-Italië. Het Coronavirus had zich ruim ten oosten van ons huis gemanifesteerd en dus maakte ik me geen …
Ik ben Corine (Wielenga) en ik ben het gezicht achter Invorm. Als coach weet ik een open en veilige omgeving voor mijn cliënten te creëren. Doordat ik in staat ben zaken met een zekere lichtheid te benaderen, durven mensen makkelijk ook zwaardere thema’s met mij te bespreken. Vaak werk ik vanuit mijn eigen kantoor in Voorburg (op 2 minuten lopen van het RandstadRail-station Leidschendam-Voorburg), maar voer ook wel wandelend mijn coachgesprekken.
