In de mode, uit de mode
Afgelopen weekend heb ik samen met mijn moeder de fotoalbums uit haar jeugd doorgekeken. We hadden ze op zolder gevonden, ondergestoft in een grote doos. Ik was benieuwd naar de verhalen achter de kleine kiekjes omlijst met mooie witte kartelrandjes. Veel foto’s van vakanties aan zee, compleet met badjassen, badmutsen en kleedhokjes. Maar ook foto’s van haar ouderlijk huis in Rotterdam en dat van mijn vader die er in de buurt woonde. Straten zonder auto’s, interieurs uit een voorbije tijd.
Eén nieuwe uit twee oude
We vonden een foto van mijn moeder als meisje van een jaar of acht zittend achter de piano. ‘Die jurk herinner ik me nog!’, zegt mijn moeder. ‘Die was gemaakt uit twee oude jurken. De mouwen en de rok uit een zwarte, en het voor- en achterpand uit een geruite jurk.’ Een jurkje uit de oorlogstijd…. Verder valt het ons op dat, hoe verder terug in de tijd, hoe geposeerder de mensen erbij staan. De foto’s die gemaakt zijn door een fotograaf zijn het meest formeel. Er is er een bij van mijn oma met mijn moeder als baby’tje op schoot. Haar broer staat ernaast en houdt wat onhandig haar handje vast (zie Instagram onderaan de blog). Het wordt pas wat losser als er blijkbaar in de familie een fototoestel is aangeschaft en er vrolijk op los wordt gekiekt.
Brillenmode – websitemode
Maar wat zeker zo leuk is, is een serie schoolfoto’s van mijn moeder uit de jaren ’70 – ’90. Zij was toen onderwijzeres op de plaatselijke basisschool waar ieder jaar de schoolfotograaf langs kwam. Aan de brillen die zij draagt kan je de mode van die jaren zien veranderen. Van enorme Lous-Haasdijk-uilenbrillen* tot wat handzamer formaten. Wat ooit reuze hip was, ziet er nu vooral komisch uit. Maar zo vergaat het niet alleen de mode voor brillen. Ik kreeg bijvoorbeeld steeds meer commentaar op mijn website. Ik leek niet meer op de foto’s die er van mij op stonden, hij was niet te lezen op een smartphone of tablet en er stond allemaal oud nieuws op. Het was een Lous-Haasdijk-uilenbril aan het worden: ooit heel hip, maar in het geval van mijn website helaas niet eens komisch. Anton van Vliet van Portside Rotterdam heeft er begin van deze zomer voor gezorgd dat mijn website weer nieuw en fris is. Ik durf er weer zonder schaamrood op de kaken mensen naar door te verwijzen. Ook als ze hem willen lezen op hun telefoon of iPad. Dankjewel Anton! En tot de volgende website-mode.
*Voor de wat jongere lezers van deze blog: hier is meer te lezen over Lous Haasdijk.
In de mode, uit de mode
4 Comments