Over het nut van uitstellen
In de tijd dat ik nog regelmatig time management trainingen gaf, vertelde ik mijn deelnemers altijd dat je geest zich moet voorbereiden op een forse klus. Het duurt vaak wel zo’n 15-20 minuten voordat je de juiste concentratie hebt bereikt om in de flow te komen. En die eerste 15-20 minuten kunnen er heel onrustig uitzien. Zelfs zo onrustig dat je soms de moed op wilt geven, afhaakt en (opnieuw) die grote klus voor je uitschuift.
Van kleine klusjes…
Zo had ik vanochtend gereserveerd om mijn tweede blog te gaan schrijven. Om half tien loop ik naar boven om achter mijn computer te gaan zitten. Ik besluit om eerst nog even mijn mailtjes die zijn binnengekomen te bekijken. Dan bedenk ik dat ik eigenlijk nog koffie wil. Ik loop naar beneden om koffie te zetten. Kom de krant tegen en dus een heel interessant artikel. Loop een kwartier later met koffie (dat dan weer wel) naar boven en zie op mijn bureau nog wat ongeopende rekeningen liggen. Niet dat ik die nu ga betalen, maar ik kan misschien wel alvast de enveloppen openmaken. Er zijn opnieuw wat mailtjes binnengekomen die ik beantwoord en dan, tegen tien uur, open ik voor het eerst mijn Word document. En al tikkend merk ik dat ik de rust en concentratie begin te krijgen die nodig is om in de schrijfstand te komen. Zo werk ik dan makkelijk een uur door en moet mezelf dan bijna achter het toetsenbord wegrukken omdat ik een andere afspraak heb.
…naar die grote kluif
Sinds ik weet dat ik tijd nodig heb om geconcentreerd te raken, dein ik maar een beetje met mezelf mee in dat eerste half uur van ‘vooruitschuifgedrag’. Maar ik zorg er ook voor dat ik het mezelf ná al die afleidingsmanoeuvres zo makkelijk mogelijk maak om me te concentreren. Dus: deur dicht, telefoon stil en tril-loos, Outlook uit, om zo nu dan toch mijn tweede blog op ‘papier’ te hebben staan.
16 Comments